بررسی اثر تغییر الگوی حرکتی مچ بر فعالیت عضلات بالاتنه، در فاز بازیابی راندن ویلچر

ماهیت تناوبی بارهای وارده بر اندامهای بدن در طی فرآیند راندن ویلچر، در معلولینی که از ویلچرهای دستی استفاده می کنند، سببایجاد و یا تشدید جراحت در بالاتنه این افراد میشود. آشنایی با الگوی بارهای وارده در طی فازهای رانش و بازیابی، در تشخیص علل ایجادجراحت و راهکارهای پیشگیری از آن بسیار موثر خواهد بود. فعالیتهای زیادی در زمینه تعیین میزان و چگونگی بارهای وارده در فرایند رانشویلچر و بررسی عوامل موثر بر آن صورت گرفته است، اما تحقیقات بر روی تاثیرات الگوی حرکتی در سیکل بازیابی بسیار کم شمارتر است. دراین تحقیق به بررسی اثر تغییر الگوی حرکتی در فعالیت عضلات مختلف در خلال فاز بازیابی پرداخته شده است و با شبیه سازی حرکت دست توسط یک مدل سه بعدی با هفت درجه آزادی شامل استخوانهای بازو، ردیوس، اولنا و پنجه در نرم افزار Any Body، مساله دینامیک معکوس در چهار الگوی حرکتی مختلف در فاز بازیابی راندن ویلچر حل و میزان فعالیت عضلات به عنوان معیار مقایسه در نظر گرفته شده است. با توجهبه نتایج بدست آمده، اثر تغییر الگوی حرکتی مچ در فعالیت عضلات بالاتنه کاملا مشهود است. بنابر این میتوان از این عامل به عنوان یک فاکتورموثر در کاهش جراحات در عمل راندن ویلچر نام برد.

Keywords:

الگوی حرکتی مچ , دینامیک معکوس , راندن ویلچر , فاز بازیابی , مدل اسکلت عضلانی