زهرا لطفی

محمدداوودخان در اثر یک کودتای نظامی و با کمک نظامیان حزب پرچم در ۱۳۵۳ ش/۱۹۷۳م، قدرت سیاسی را بدست گرفت. حضور نظامیان پرچمی در کودتای محمد داوودخان باعث گسترش نفوذ عناصر چپ در حکومت تازه تاسیس محمدداوودخان شد. تاسیس یک حکومت چپ گرا با نارضایتی عناصر سنتی قدرت، سلطنت طلب ها و اسلام گراها روبرو شد. محمدداوودخان پس از تثبیت قدرت با توسعه روابط با کشورهای منطقه و در راس آن ایران، در عرصه سیاست خارجی به جانب بلوک غرب گرایش یافت. مساله اصلی در این مقاله، بررسی تاثیرات روابط ایران با افغانستان بر حکومت محمد داوودخان، در این کشور است. محمد داوود خان پس از برقراری روابط با ایران و دیگر کشورهای متحد با بلوک غرب، با نادیده انگاشتن قدرت نیروهای چپ که دراین زمان به طور قابل ملاحظه ای رشد یافته بودند، به سرکوب و حذف آنان از صحنه سیاسی افغانستان پرداخت. بنابراین به این دلیل که محمد داوودخان نتوانست در داخل کشور خود به یک توازن معقول در میان گروه های سیاسی دست یابد، حزب دموکراتیک خلق با استفاده از نفوذ گسترده در ارتش این کشور در ۷ اردیبهشت (ثور)۱۳۵۷ش/۲۷ آوریل ۱۹۷۸م، با کودتا بر علیه محمدداوودخان، افغانستان را وارد یک عصر پر از فراز و نشیب نمود.مقاله حاضر با اتکا به شیوه تاریخی و با استفاده از کلیه منابع منتشر شده و آرشیوی  در افغانستان و ایران و نیز بهره گیری از اسناد کی جی بی نوشته شده است.