حیدر لطفی - دانشیار جغرافیای سیاسی و گردشگری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرمسار، گرمسار، ایران

مساله نابرابری در بسیاری از کشورها چالشی اساسی در مسیر توسعه می باشد، به ویژه برای آن دسته از کشورها که قلمرو حاکمیت آن ها مناطق جغرافیایی وسیعی را شامل می­ شود. این نابرابری­ ها، تهدیدی جدی برای حصول توسعه متعادل و متوازن مناطق است و دستیابی به وحدت و یکپارچگی ملی را دشوار می­ کند. از طرفی سازمان فضایی متعادل در شهرها، نوعی از پایداری شهری است. این پایداری زمانی محقق خواهد شد که هماهنگی و سازگاری منطقی بین مناطق و نواحی شهر و توزیع عادلانه امکانات و خدمات در شهرها به وجود آید. بدین منظور و با توجه به اهمیت موضوع تحقیق، پژوهش حاضر با هدف بررسی سازماندهی سیاسی فضا بر پراکنش فضایی نابرابری های ناحیه ای در سه استان خراسان شمالی، رضوی و جنوبی انجام گرفته است. روش پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی می باشد، و جمع آوری داده ها بر اساس سالنامه و آمارهای موجود از سازمان های مربوطه اخذ شده است و شاخص­ های مورد بررسی شامل ۳۰ متغیر در بخش­ های بهداشتی- درمانی، فرهنگی، اقتصادی، آموزشی و زیرساختی می باشد، که جهت رتبه­ بندی از تکنیک­ های چند معیاره کوپراس به سطح­ بندی فضایی شهرستان­ های استان­ های خراسان شمالی، رضوی و جنوبی اقدام شده است. نتایج پژوهش حاکی از شکاف ملموس نابرابری از لحاظ سهم شاخص­ های توسعه پایدار در سطح شهرستان­ های استان­ های خراسان شمالی ، رضوی و جنوبی می باشد که شاخص های مورد بررسی و رتبه بندی آن­ ها خود گویای این مطلب می باشد.