نوید پژمان پور - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر
علی تنباکوساز - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر

معمولاً بحث ارتودنسی حرکت دندان، بر دو نکته اصلی متمرکز می گردد: مرکز مقاومت و مرکز چرخش دندان، تحقیقات گذشته نشان داده که هر دو اصل مذکور در ح وزه های کلینیکی و روشهای محاسباتی بسیار توسعه یافته اند. ارائه مقاله حاضر، بررسظی خود ا بر روی دو مدل متفاوت مکانیکی در لیگامان دندانی متمرکز نموده است که نقش مهمی در اعوجاج دندان ایفا می کند. اولین مدل، لیگامان دندانی را به صورت محیطی پیوسته ایزوتروپیک و خطی- الاستیک و فاقد فیبر فرض کرده و دومین مدل، آن را به صورت ویسکوالاستیک بررسی نموده است. دو فرض مذکور در تحقیقات گذشته ارائه شده بود. این مقاله، فرض جدیدی را اضافه نموده که شامل اطلاعات حقیقی و ظاهری دندان که به کمک دستگاه CT گرفته شده است. عکس CT وارد نرم افزار MIMICS شده و پس از ایجاد مدل سه بعدی و آماده سازی آن جهت تحلیل به نرم افزار ANSYS وارد شده است. نتایج روش اجزای محدود بر روی دندان پیش آرواره به دست آمده با دیگر نتایج کلینیکی و تئوری مقایسه شد. نشان داده شد که لیگامان دندانی ایزوتروپیک و خطی- الاستیک باعث انسداد بیشتر دو مرکز چرخش و مقاومت در مقایسه با نتایج شناخته شده با فرمول تئوری پیشین می شود.

ارتودنسی، روش اجزای محدود، لیکامان دندانی، مرکز چرخش، مرکز مقاومت