سعید عظیمی - Array
مصطفی لعل شاطری - Array

امروزه هویت ملی یکی از مقوله­های مهم در برنامه­های توسعه­ای هر کشور محسوب می­شود و در این بین سازمان آموزش و پرورش به­عنوان یکی از مهم­ترین نهادهای هویت­بخش جامعه، نقش موثری در شناساندن هویت ملی را بر عهده دارد. ازجمله دروس تاثیرگذار در این زمینه، تاریخ است که بیانگر هویت گذشته یک اجتماع برای آشنایی و ملموس­سازی آن در میان قشری از جامعه می­باشد که در سنین هویت­یابی قرار دارند. هدف این پژوهش با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی پاسخ به این پرسش می­باشد که نمادهای هویت ملی در کتاب­های تاریخ ایران و افغانستان در پایه دهم و یازدهم در رشته ادبیات و علوم انسانی چه بوده و میزان توجه به آنچه میزان است و متعاقبا عدم توجه و یا پررنگ­سازی این نمادها چه آثاری را به همراه خواهد داشت؟ یافته مبتنی بر تحلیل کمی با بهره­گیری از نرم افزار Spss ۱۸ حاکی از این است که نمادهای هویت ملی در کتب تاریخ دبیرستان دو کشور ایران و افغانستان که از نظر فرهنگی و تاریخی دارای ریشه­ای مشترک می­باشند شامل پرچم، سرود ملی، مشاهیر مذهبی، مشاهیر ملی، آداب و رسوم، کتب تاریخی ادبی و آثار و ابنیه تاریخی می­گردد و متعاقبا میزان بهره­گیری از نمادهای هویت ملی در کتاب­های تاریخ ایران در هر پایه بیش­تر از کتاب­های تاریخ افغانستان بوده و در بین نمادهای مشاهیر ملی و آثار و ابنیه تاریخی بیش­ترین سهم تاکید و توجه در کتاب­های تاریخ دو کشور را به خود اختصاص داده­اند.