ویدا قهرمانی - کارشناسی آمار،دانشگاه پیام نور ارومیه
فاطمه حیدری - دانشکده علوم قرانی شاهرود،تربیت معلم قران
طاهره منصوری - کارشناسی ارشدگرایش:الهیات(فقه ومبانی حقوق اسلامی)،دانشگاه ایلام
پیمان کیانی - کارشناسی ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد

آسیب های اجتماعی به هر گونه رفتار فردی یا جمعی اطلاق می شود که در ساختار اصول اخلاقی و قواعد عمل جمعی رسمی و غیر رسمی جامعه محل فعالیت کنشگران واقع نمی شود و در نتیجه با منع قانونی یا اخلاقی و اجتماعی روبرو می شود. به همین علت است که خاطیان تلاش می کنند ناهنجاری خود را از ناظران قانون، اخلاق عمومی و نظم اجتماعی مخفی کنند؛ چون در غیر این صورت با پیگرد قانونی، طرد اخلاقی یا دیگر واکنش های منفی اجتماعی برخورد می کنند. آسیب های اجتماعی، مسئله ای نگران کننده و جزو مسایلی است که زیرساخت های جامعه را هدف قرار داده است. نیازهای زندگی امروز ، تغییرات سریع اجتماعی فرهنگی ، تغییر ساختار خانواده ، شبکه گسترده و پیچیده ارتباطات انسانی و گستردگی و هجوم منابع اطلاعاتی انسان ها را با چالش ها ، استرس ها و فشارهای متعددی روبه رو نموده است که مقابله موثر با آنها نیازمند توانمندی های روانی- اجتماعی ورفتاری می باشد. فقدان مهارت ها و توانایی های عاطفی، روانی و اجتماعی افراد را در مواجهه با مسائل و مشکلات آسیب پذیر نموده و آن ها را در معرض انواع اختلالات روانی ، اجتماعی و رفتاری قرار می دهد. آسیب های اجتماعی یکی از عوامل کند شدن چرخه توسعه و در مواردی عامل بازدارنده آن محسوب می شود، هر گونه تلاش در جهت اصلاح، رفع و پیش گیری از آسیب های اجتماعی به ویژه انحرافات اخلاقی به معنای تلاش در جهت رفع موانع توسعه و یا پیامدهای عقب ماندگی است. بنابراین موفقیت در امر مقابله با آسیب های اجتماعی معرف موفقیت در امر توسعه و بهبود حیات اجتماعی جامعه است.

خانواده، والدین، دانش آموزان، آسیب های اجتماعی