جعفر جعفری سیریزی - کارشناس ارشد مطالعات اروپا

کشورهای اروپایی در سال های پس از معاهده رم در جهت گسترش حوزه های همکاری های خود در قالب اتحادیه اروپا تلاش بسیاری کردند، که ماحصل آن عمیق تر شدن روابط این کشورها در چارچوب معاهدات متعدد بود. در سال های اخیر اکثر اقدامات سیاسی و اقتصادی، و سایر حوزه های دیگر، کشورهای اروپایی در قالب اتحادیه اروپا صورت گرفته است. در زمینه سیاست خارجی نیز این کشورها در چارچوب سیاست خارجی و امنیتی مشترک عمل می کنند. اقدامات محدود کننده (تحریم های) اتحادیه اروپا در چارچوب سیاست خارجی و امنیت مشترک بر اساس معاهده اتحادیه اروپا (بویژه ماده ۱۱ ) اتخاذ می شود. در رابطه با سیاست تحریم اتحادیه اروپا از سال ۲۰۰۳ اسنادی به تصویب رسید که موجب شد تا این سیاست در چارچوب مشخص تری اجرا شود. مهمترین این اسناد، "اصول اساسی استفاده از اقدامات محدودیتی" بود. هرچند که در اسناد و معاهدات اتحادیه اروپا اهداف و ضوابطی برای سیاست تحریم این اتحادیه تعیین شده است، برای مثال حفظ صلح و امنیت بین المللی، توسعه و تحکیم دموکراسی، و احترام به حقوق بشر و آزادی های اساسی، اما این موارد ادعایی در عرصه عمل چهره دیگری به خود می گیرد. اساسا چراغ راهنمای اتحادیه اروپا برای اعمال تحریم ها منافع اقتصادی و مباحث امنیتی است.

تحریم، اتحادیه اروپا، سیاست خارجی، افتصاد