سمیه قاسمی گوده کهریز - کارشناسی آموزش ابتدایی
شهناز بوستانی - کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی
مهدی صفری - کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی

بررسی رابطه بین پرخاشگری و پیشرفت تحصیلی از اهمیت بالایی برخوردار است. پرخاشگری به عنوان یک رفتار منفی و مزاحم در محیط آموزشی، می تواند تاثیر چشمگیری بر روند یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشته باشد. پرخاشگری در کلاس درس به طور مستقیم می تواند موجب برهم خوردن نظم و انضباط کلاس، از بین رفتن تمرکز و کاهش فرصت های یادگیری دانش آموزان شود. این امر به نوبه خود می تواند به عملکرد تحصیلی آنها لطمه بزند و منجر به افت نمرات و پیشرفت ضعیف تر شود. همچنین پرخاشگری ممکن است به بروز تعارضات بین دانش آموزان و معلمان منجر شود. این تعارضات می تواند اعتماد و ارتباط بین آنها را تضعیف کرده و فرایند یاددهی-یادگیری را تحت الشعاع قرار دهد. در نتیجه، دانش آموزان پرخاشگر ممکن است از حمایت های آموزشی لازم محروم شده و دچار عقب ماندگی تحصیلی گردند. از طرف دیگر، پیشرفت تحصیلی ضعیف نیز می تواند خود زمینه ساز بروز رفتارهای پرخاشگرانه در دانش آموزان باشد. دانش آموزانی که در یادگیری و کسب موفقیت های تحصیلی با مشکل مواجه هستند، ممکن است به دلیل احساس ناکامی و پایین بودن عزت نفس خود، به سمت رفتارهای پرخاشگرانه سوق داده شوند. بنابراین بررسی رابطه دوسویه بین پرخاشگری و پیشرفت تحصیلی از اهمیت بسزایی برخوردار است. این امر می تواند به درک بهتر عوامل موثر بر موفقیت تحصیلی دانش آموزان و همچنین ارائه راهکارهای مناسب برای پیشگیری و مدیریت رفتارهای پرخاشگرانه در محیط های آموزشی کمک شایانی کند.

آموزش و پرورش، پیشرفت تحصیلی، پرخاشگری