کوثر احمدی - کارشناسی ارشد، گروه روان شناسی اسلامی-روان شناسی مثبت گرا، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
مریم مشایخ - استادیار، دانشکده روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج ، تهران، ایران
محدثه احمدی - کارشناسی ارشد، گروه روان شناسی اسلامی-روان شناسی مثبت گرا، واحد تهران مرکز، الکترونیک، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
رحمت اله عظیمی - مدرس گروه روان شناسی موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی حکیم ناصرخسرو ساوه. روان شناس بالینی و کودک و نوجوان، مشاوره خانوده مرکز وکلا، کارشناسان و مشاوران خانواده قوه قضائیه. تهران. ایران.

هدف این پژوهش نقش خوش بینی در پیش بینی اضطراب امتحان در دانش آموزان بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات، تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم منطقه ۲ تهران در نیمه اول سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲، بود. جامعه آماری برابر ۸۵۹۷ نفر بود که حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران ۳۶۷ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردیدند. در این پژوهش از پرسشنامه های اضطراب امتحان فریدمن (۱۹۹۷) و خوش بینی تحصیلی اسچنن- موران و همکاران (۲۰۱۳) جهت جمع آوری داده ها استفاده گردید، داده ها مورد تحلیل آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون قرارگرفت. نتیجه تحلیل یافته ها نشان داد که بین خوش بینی تحصیلی با اضطراب امتحان در دانش آموزان رابطه معکوس و معناداری در سطح (۰۵/۰P‹) وجود دارد. همچنین نتایج آزمون رگرسیون یک متغیره نشان داد، با توجه به F برابر با ۰۹۷/۲۷ در سطح (۰۱/۰> p معنی دار شده است به این معنی که متغیر خوش بینی تحصیلی به خوبی تغییرات متغیر اضطراب امتحان دانش آموزان را تبیین می کنند و بتای(Beta) خوش بینی (۵۹۰/۰-) دست آمده درسطح (۰۱/۰> p معنی دارگردید، بدین معنی که خوش بینی تحصیلی بالا به عنوان متغیر پیش بین ( مستقل ) بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر تهران موثر بوده است.

اضطراب امتحان، خوش بینی، فریدمن