یاسمن درویشی - دانش آموخته رشته برنامه ریزی شهری در دانشگاه تربیت مدرس تهران

رشد هوشمند یکی از مفاهیم نوین در برنامه ریزی شهری است که هدف آن ایجاد محیط های شهری پایدار، قابل زندگی و سازگار با محیط زیست است. رشد هوشمند بر اصولی مانند تراکم مناسب، تنوع کاربری زمین، دسترسی به حمل ونقل عمومی، حفاظت از فضاهای باز و ارتقاء کیفیت زندگی تمرکز دارد با توجه به اهمیت این موضوع، تحقیق حاضر به بررسی و تحلیل شاخص های رشد هوشمند در محله ابیوردی شیراز می پردازد. هدف از این تحقیق بررسی وضعیت محله ابیوردی از نظر شاخص های رشد هوشمند و ارائه پیشنهاداتی برای بهبود وضعیت موجود است. این مقاله سعی دارد تا نقاط قوت و ضعف محله را شناسایی و راهکارهایی برای بهبود وضعیت رشد هوشمند ارائه دهد. در این پژوهش از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. جامعه آماری شامل ساکنان محله ابیوردی و کارشناسان شهری می باشد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای بود که بر اساس شاخص های رشد هوشمند طراحی شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون t تجزیه و تحلیل شدند. تحلیل داده ها نشان داد که محله ابیوردی از نظر شاخص های رشد هوشمند در برخی زمینه ها دارای نقاط قوت و در برخی دیگر دارای نقاط ضعف است. به طور خاص، شاخص های حمل ونقل عمومی، فضای سبز و زیرساخت های هوشمند در وضعیت بهتری قرار دارند، در حالی که شاخص های مدیریت پسماند و انرژی های تجدیدپذیر نیاز به بهبود دارند.

رشد، رشد هوشمند، توسعه شهری