محمد طاهری - عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

آموزش هوشمند، که با تلفیق فناوری های پیشرفته و روش های نوین آموزشی شناخته میشود، به مثابه الگویی نوآور در تقویتمهارتهای زبانی ظهور کرده است. پژوهش حاضر به ارزیابی اهمیت، چالش ها و چشم اندازهای آتی آموزش هوشمند در بهبودمهارتهای زبانی فراگیران میپردازد. اهمیت آموزش هوشمند در قابلیت آن برای سفارشی سازی فرآیندهای یادگیری،انطباق پذیری آموزشی و بهینه سازی بازده برای گروه های متنوع یادگیرنده نهفته است. پلتفرم های آموزشی هوشمند بابهره گیری از هوش مصنوعی، الگوریتم های یادگیری ماشینی و فناوری های دیجیتال، محیط های یادگیری پویا و متقابلی رافراهم می آورند که به نیازها، اولویت ها و توانمندی های دانش آموزان پاسخ میدهد. تقویت مهارت های زبانی، از جمله خواندن،نوشتن، گفتار و شنیدار، برای موفقیت در تحصیلات، پیشرفت شغلی و فهم فرهنگی در جامعه جهانی امروزی از اهمیت بالاییبرخوردار است. با این حال، پیاده سازی آموزش هوشمند با چالش هایی مانند محدودیت های فنی، دغدغه های اخلاقی و مقاومتدر برابر تغییرات روبرو است. محدودیت های فناورانه مانند زیرساخت های ناکافی و دسترسی محدود به منابع دیجیتال، مانع ازادغام کارآمد برنامه های آموزشی هوشمند در محیط های آموزشی می شوند. نگرانی های اخلاقی در مورد حریم خصوصی داده ها،تعصب الگوریتمی و حفاظت از یادگیرندگان، بر ضرورت وضع قوانین، استانداردها و دستورالعمل های شفاف برای استفادهمسئولانه از فناوری های آموزشی تاکید دارند. همچنین، مقاومت در برابر تغییر و پایبندی به الگوهای سنتی آموزشی، موانعی برسر راه نوآوری و دگرگونی در آموزش زبان ایجاد می کنند. پیش بینی میشود که در آینده ای نه چندان دور آموزش هوشمند بهعنوان پیشگام نوآوری ها و پیشرفت های انقلابی در یادگیری زبان عمل کند. پدیده های نوظهوری مانند واقعیت افزوده، واقعیتمجازی و شبیه سازی های جامع، تجربیات یادگیری زبان را به شکلی فراگیر و تعاملی ارائه می دهند که محیط های واقعی رابازسازی می کنند.

آموزش هوشمند، مهارت های زبانی، ادغام فناوری، آموزش زبان