رضوان صفدری - استادراهنما
پریسا موسی عرب - دانشجوی رشته تربیت کودک دانشکده فنی حرفه ای سمیه نجف آباد اصفهان
نرگس قائمی - دانشجوی رشته تربیت کودک دانشکده فنی حرفه ای سمیه نجف آباد اصفهان

پدیده کودکان خیابانی یک مسئله اجتماعی است که با شرایط و تحولات ساختاری جامعه ایرانی مرتبط است و در دهه های اخیر به علل گوناگونی ازجمله افزایش جمعیت،نابرابری های اجتماعی اقتصادی،فقر،بیکاری و مهاجرت ها به ویژه روستایی_ شهری،تغییرات در سبک زندگی به ویژه از سنتی به مدرن و خانواده های نابسامان(طلاق،اعتیاد و ...)افزایش یافته است. در واقع کار کودکان،جنبه های منفی اقتصادی و اجتماعی در خور توجهی را در بر دارد،به طوری که مانع جدی افزایش مهارتها،اموزش و دانش میشود و درامد های بیمه های اجتماعی را کاهش میدهد،در نتیجه صدمات جانی و مالی بالا میرود و انواع اسیب های اجتماعی شامل مسائل جنسی،اعتیاد،خرده فروشی مواد مخدر و بزهکاری به وجود می اید. نتایج نشان داد پدیده کودکان کار در شهرستان مهرستان با هشت ایتم اصلی شامل اعتیاد،نداشتن امنیت ملی،خشونت خانوادگی،مهاجرت،ناکارامدی والدین،تحصیلات،وجود خرده فرهنگ کار در شبکه خانوادگی،ضعف بنیاد های حمایتی و خدماتی شناسایی شدند(بررسی جامعه شناختی کودکان کار شهرستان مهرستان) «در اغلب شهرستان ها ی دارای کودک کار،این ایتم ها دلیل شاغل بودن کودکان است» . «فقر» مهم ترین عامل است که کودکان را به محیط کار می کشاند؛زیرا درامد حاصل از کار کودک برای زندگی او و خانواده اش ضروری است.

کودکان خیابانی ، سازمان ملل، کودکان اینفلوئنسر، انواع کار کودک، عوامل موثر ، گزارشات محلی، بیماری، راه حل ها