سمیه ولی خانی - دانشجوی دکتری تخصصی شهرسازی، مرکز تحقیقات افق های نوین در معماری و شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی نجفآباد
فرشته احمدی - استادیار گروه شهرسازی، مرکز تحقیقات افق های نوین در معماری و شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد ایران
امیرحسین شبانی - استادیار برنامه ریزی و طراحی شهری، رییس گروه شهرسازی و معاونت دانشکده هنر، معماری و شهرسازی دانشگاه آزاد نجف آباد
محمد عسکریان - دکتری تخصصی روانشناسی، استاد مدعو دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

مفهوم شهر هوشمند بر ساختار، سامانه و هویت آبادی هایی دلالت دارد که فناوری های ارتباطات از دور به آن ها حیات می بخشند. در این شهرهای هوشمند بیشتر ارتباطات متداول حقیقی و واقعی، مجازی می شوند. شناخت بستر شهر و تاثیرات مثبت و منفی هوشمند سازی برآن، امری ضروری است. اهمیت توسعه شهر هوشمند در بهبود وضع زندگی کنونی انسان ها و آسایش آنان به اندازه ای است که تمامی شهرهای امروزی در سطح جهان به هوشمند سازی نیاز دارند. در این مقاله در ارتباط با مناطق بوم های بیابانی که دارای ویژگی های محیطی و اقلیمی خاص هستند، تجربه برپایی شهر هوشمند و استفاده از فناوری های جدید، صرفه جویی در انرژی و افزایش کیفیت شهری را در چارچوب شهری متناسب با فرهنگ بومی، محلی و تاریخی شهر کاشان، در راستای هوشمند شدن شهر و تاثیر آن بر سلامت روان شهروندان، بررسی کرده ایم. این پژوهش به لحاظ روش شناسی از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت کیفی بوده و از نوع توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی است. پژوهش حاضر به دنبال معرفی شهر کاشان و تبدیل آن به شهر هوشمند و ارائه سیاست هایی برای راهبردهای هوشمند سازی مشتمل بر اصول و برنامه ریزی به منظور ایجاد راهکارهایی کارآمد برای بهبود کیفیت زندگی شهری سنتی و تبدیل آن به زندگی شهری مدرن و هوشمند می باشد.

شهر هوشمند، سلامت روان، کاشان، سنتی و مدرنیته