ارزیابی سبزراه شمالی ناژوان اصفهان با رویکرد منظر شفابخش

امروزه با گسترش بی برنامه و بی رویه شهری، عواملی چون عدم تشخیص نیازهای انسانی، آلودگی های صوتی، بصری و محیطی، ازدحام و بروز تعارض های اجتماعی، ناهنجاری های رفتاری و غیره که در حقیقت همگی از شرایط و کیفیات نامناسب زندگی شهری هستند با ایجاد فشارهای روانی در افراد اثرات سوء بر سلامت روحی و جسمی می گذارند و موجب اختلال در عملکرد افراد در قلمرو اجتماعی، روان شناختی و جسمانی شده است؛ این مسائل اهمیت پرداختن به طراحی محیط، منظر و نقش آن در کاهش تنش ها را نشان می دهند. با طراحی محیط و منظر به طور مطلوب و به تبع آن، کاهش تنش ها و افزایش سلامت روحی و جسمی در افراد ایجاد خواهد شد. یکی از رویکردهایی که بر خلق چنین محیط هایی تاکید دارد، رویکرد مناظر شفابخش است. از طرفی در پاسخ به فشارهای روحی و جسمی ناشی از شهر نشینی سبزراه ها به کمک رابطه میان طبیعت، انسان و شهر می آیند. در راستای انجام پژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی، با بررسی مبانی نظری و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به تدوین مدل مفهومی برای طراحی سبزراه ناژوان شمالی با تاکید بر رویکرد مناظر شفابخش پرداخته شد؛ سپس با بهره از روش کیفی بر مبنای تئوری مبتنی بر قابلیت ها و منابع در نرم افزار متاسوات، حوزه مداخله یعنی سبزراه شمالی ناژوان واقع در منطقه ۹ شهر اصفهان تحلیل و ارزیابی شد. نتایج حاصل در قالب چهار مولفه عملکردی، کالبدی، زیست محیطی و معنایی و کیفیت های مرتبط با هر مولفه، منجر به ایجاد ارزیابی نهایی گردید که همگی با هدف بهبود کیفیت شفابخشی منظر سبزراه شمالی ناژوان ارائه شد؛ که از این میان بهبود مولفه کالبدی با ۳۹ %، بهبود مولفه عملکردی ۲۵%، بهبود مولفه زیست محیطی ۱۹%، بهبود مولفه معنایی با ۱۷%، نشان دهنده میزان تاثیر عوامل کلان محیطی در سبزراه شمالی ناژوان اصفهان با توجه به رویکرد پژوهش می باشد.

Keywords:

منظر شهری , سبزراه ها , منظر شفابخش , سبزراه ناژوان , متاسوات