مه تا عشوریان - دانشآموخته کارشناسی معماری، گروه معماری، مرکز افقهای نوین در معماری و شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاداسلامی، اصفهان، ایران

بیمارستان به عنوان نقاط مرکزی در سازماندهی و ارائه خدمات بهداشتی و درمانی نقش بسیار مهمی در حفظ و سلامت جامعه دارا است. طراحی بیمارستان ها در اقلیم های بیابانی با چالش های منحصر به فردی از جمله شدت بالای تابش خورشید، دمای بالا، کمبود آب و ... روبرو است که طراحی سازه های آن را از دیگر مناطق متمایز می کند. این مقاله ابتدا به تحلیل ویژگی ها، شرایط و مشکلات احتمالی در طراحی بیمارستان در مناطق بیابانی پرداخته است، سپس ابعاد مختلف طراحی بیمارستان به ویژه ابعاد کالبدی، عملکردی و زیست محیطی بررسی شده و با بررسی تحلیلی تعدادی از بیمارستان های داخلی و خارجی در بازه ۲۰۰ الی ۸۰۰ تختخوابی ، بر اساس مولفه های برداشت شده از مبانی نظری، در غالب ابعاد کالبدی، عملکردی و اقلیمی سعی در ارائه ی راهکارهای طراحی دارد. این راهکارها باعث بهبود کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی در این مناطق و افزایش انطباق بیمارستان ها با شرایط اقلیمی دشوار می شود. مهم ترین راهکارهای ارائه شده عبارت است از: طراحی ساخت متناسب با اقلیم مانند استفاده از حجم های پر و خالی، بهره گیری از سیستم تهویه کارآمد و استفاده از مصالح بوم آورد و دافع نور و گرما.

طراحی بیمارستان، اقلیم بیابانی، فضاهای درمانی