شیما حداد - دانشجوی کارشناسی ارشد، برنامه ریزی درس ی، دانشگاه شهید اشرفی اصفهانیاداره آموزش و پرورش منطقه فلاورجان، آموزشگاه زندهی اد سهیل قریشی

خشم و پرخاشگری هیجانهای جهان شمولی هستند که در همه فرهنگ ها مشاهده می شوند، بروز و کنترل این هیجان به نحو مطلوب می تواند سبب بهبود روابط بشری گردد لذا بررسی و آموزش مهارت کنترل خشم در سنین پایین می تواند این آموزشها را تعمیق بخشد. از سویی دانش آموزان در بروز هیجانها در محیط اجتماعی چون مدرسه ناشی و ناپخته اند، پس در این زمینه نیازمند یک برنامه ی جامع و هدفمند هستند. از این رو در پژوهش حاضر، سعی شده است که تاثیر آموزشها ی کنترل خشم شامل آموزش از طریق قصه گویی ، آموزش والدین از طریق بروشورهای آموزشی و راهبرد حل مسئله را در کنترل خشم دانش آموزان دختر پایه ی چهارم، مورد بررسی قرار دهد. به این منظور جامعه ی آماری پژوهش ؛ دانش آموزان کلاس ۳۸ نفرهی پایه ی چهارم دبستان زندهیاد سهیل قریشی درمنطقه ی فلاورجان استان اصفهان که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳مشغول به تحصیل هستند. در ابتدا میزان خشم با مطابق با اظهارات همکلاسی ها ی دانش آموزان اندازهگیری شد( همسانسنجی ). این پرسشنامه به AQ اجرای پرسشنامه ی پرخاشگری بررسی انواع شکل های پرخاشگری شامل پرخاشگری جسمانی ، کلامی و پرخاشگری غیرمستقیم می پردازد در ضمن برای سن جامعه ی آماری پژوهش مناسب برآورد شده است . پس از بررسی مجدد میزان خشم در انتهای برنامه آموزشی ارائه شده طی یک ماه در۴جلسه ی ۳۵ دقیقه ای شامل ۳ جلسه ی قصه خوانی و ۱ جلسه آموزش راهبرد حل مسئله و نیز ارائه ی بروشور آموزشی به والدین ، می تواند مشخص گردید که تغییرات معنا داری در میزان خشم گروه تحت آموزش ایجاد شده است و نشان می دهد که این ، آموزشها منجربه کنترل خشم دانش آموزان گردد. لذا می توان در راستای کنترل و مدیریت خشم کودکان برنامه های آموزشی متناسب با سن و علایق کودکان (مانند برنای پیشنهادی پژوهشگر) را در برنامه های پرورشی و اصول تعلیم و تربیت مدارس ابتدایی قرار داد.

خشم و پرخاشگری ، کودکان، آموزش مهارت کنترل خشم