محدثه پورابراهیمی - دانشجوی کا رشناسی ارشد دانشگاه شهید رجایی
ناصر شایگان - استادیار/ دانشگاه شهید رجایی

مقاله حاضر یک مطالعه همه جانبه و کلی درباره کاربرد مخلوط های گاز طبیعی و هیدروژن در موتورهای احتراق داخلی می باشد .در این مقاله سعی شده که با بیان تاریخچه تحقیقات صورت گرفته در این زمینه و با ارزیابی جامع سوخت های هیدروژن و گاز طبیعیبصورت جداگانه و مقایسه ای، دید صحیحی از این دو سوخت در اختیار قرار داده شود. محاسبات بر اساس مدل شبه بعدی (quasi-dimensional) و با ترکیبات حجمی 10%، 20% و 30% هیدروژن توسط نرم افزار MATLAB صورت گرفته است. از آنجا که درصد بالایی از سوخت گاز طبیعی را متان تشکیل داده است، در این پروژه از خواص سوخت متان در محاسبات استفاده شده است . مدل احتراقی ا ستفاده شده مدل توربولنت entrainment می باشد. مدل احتراقی بکار گرفته شده مدل وشنی (Woschni) می باشد. به طور کلی با افزودن( H(2 آلودگی های CO(2), HC و CO کاهش، ولی آلودگی( NO(x) افزایش می یابد که در این پژوهش نیز اینگونه نتیجه گرفته شده است. راندمان، به درصد (H(2، زمان جرقه، نسبت تراکم، نسبت هم ارزی و غیره وابسته است. تحت شرایط معین می توان، راندمان را افزایش داد. مصرف سوخت با افزودن هیدروژن به متان کاهش می یابد و بازده حرارتی افزایش می یابد.

گاز طبیعی، متان، هیدروژن، مخلوط متان و هیدروژن، موتور احتراق داخلی