فریماه امیدی - دانش آموخته ی دکتری علوم و مهندسی آبیاری، تهران، ایران
مهدی همایی - مدیر گروه پژوهشی اگروهیدرولوژی، دانشکده ی مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

با توجه به شرایط زیست محیطی و تغییرات اقلیمی امروز ایران، روشهای کم آبیاری در کشت آبی، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. کاهش کیفیت منابع آب و خاک بر اثر خشکسالی و تغییر اقلیم در کنار کم آبی، چالشی است که امروزه کشاورزان در بسیاری از مناطق جهان با آن رو به رو هستند. تعیین معیارهای کمی زیست محیطی مانند ردپای کربن می تواند راهکاری برای مقابله با آثار تغییر اقلیم به ویژه کم آبی و شوری باشد. هدف از این پژوهش، محاسبه ی ردپای کربن ناشی از تولید محصول به هنگام اعمال کم آبیاری و تنش شوری بود. برای دستیابی به این هدف، کشت گیاه فلفل سبز با چهار تیمار آب آبیاری و سه تیمار شوری اعمال شد. در پایان دوره ی کشت و پس از برداشت محصول، مقدار محصول تولید شده ی هر گیاه به صورت ماده ی خشک اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که انتخاب مقدار آب آبیاری کمتر و کاهش مقدار کود نیتروژن به هنگام افزایش شوری آب می تواند در کاهش ردپای کربن موثر باشد.

کم آبیاری، شوری آب، تغییر اقلیم، انتشار گازهای گلخانه ای، تابع تولید