پگاه شیرازپور - عضو هیات علمی دانشکده مهارت و کارآفرینی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران،

هوش مصنوعی یک فناوری در حال تحول است که مزایای اقتصادی و اجتماعی بسیار بزرگی برای آینده ترسیم کرده است. ا ینفناوری ظرفیت آن را دارد که در نحوه زندگی، کار، یادگیری و اکتشاف و تعامل ما، انقلابی ایجاد کند. اما کاربرد آن در معماری کمترمورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش این است که با بررسی مبانی نظری روانشناسی محیط، شاخصه های فضای معماری واهمیت پیکره بندی و چیدمان فضا را شناسایی و تاثیر استفاده از هوش مصنوعی در خلق فضای معماری مورد بررسی قرار گیرد. روشتحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی که با مطالعه منابع کتابخانه ای صورت گرفته است. در نهایت میتوان نتیجه گرفت، درستاست که با طرح های مفهومی روبه رو هستیم که در آینده نزدیک به واقعیت تبدیل نمی شوند، اما می توانند روی خلاقیت معمارانتاثیرگذاری مثبتی داشته باشند و آیندهای را بسازد که امروزه به ذهن اکثر افراد نخواهد رسید. کاربرد این تصاویر در خلق فضاهایمعماری تنها نمونه ای از کاربرد هوش مصنوعی در فرایند طراحی معماری می باشد و می تواند برای پژوهشگران معماری در حوزه هایمختلف، الهام بخش باشد

هوش مصنوعی، ایده پردازی، معماری تعلق پذیر، فضای معماری، خلاقیت، آینده