سیده آل محمد - استادیار گروه سرزمین و امنیت، دانشکده حکمرانی، دانشگاه تهران، ایران
مجید رمضانی مهربانی - استادیار گروه مطالعات محیطی، پژوهشکده تحقیق و توسعه علوم انسانی (سمت)، تهران
ایوب منوچهری میاندوآب - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه

تغییرات پوشش/کاربری اراضی، ساختارها و عملکردهای سیماهای سرزمین را بیش از پیش تهدید می کند و مناطق تحت حفاظت در سیماهای سرزمین تخریب شده مدیریت می شوند. در این پژوهش با جستجوی ۱۵ مقاله در Google Scholar، محدودیت ها و مزیت های رویکردهای حکمرانی این مناطق، مرور تحلیل شده است. این مناطق با انزوا، اریب مکانی و فقدان حمایت اجتماعی رو به رو هستند. با حرکت به سوی رویکرد اکولوژیکی اجتماعی، تسهیل حکمرانی پایدارتر با استفاده از چارچوب خدمات اکوسیستمی ممکن است. تمرکز بر وابستگی مکان های ارائه خدمات اکوسیستمی و بهره برداران می تواند زبانی مشترک برای مشارکت گروداران در فرایند تصمیم گیری فراهم نماید.

حکمرانی، مناطق تحت حفاظت، سیمای سرزمین، گروداران، خدمات اکوسیستمی، رویکرد اکولوژیکی - اجتماعی