محمدرضا محمدیان آسیابر - کارشناسی ارشد، گروه مهندسی برق، دانشکده مکاترونیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، ایران

تاسیسات فتوولتائیک خورشیدی شناور (FPV) در سطح جهانی در حال افزایش است. با این حال، تعامل آنها با بدنه آبی میزبان و پیامدهای آن برای عملکرد اکوسیستم به خوبی درک نشده است. درک اثرات بالقوه بسیار مهم است زیرا آب ها خدمات اکوسیستمی زیادی را ارائه می کنند که انسان ها به آن ها تکیه می کنند و برای تحقق اهداف توسعه پایدار (SDGs) ضروری هستند. در اینجا، ما از شواهد علمی از یک بررسی سیستماتیک، در ارائه خدمات اکوسیستم و اهداف توسعه پایدار، به دست آمد، استفاده کردیم. ما ۲۲ نتیجه شواهدی را یافتیم که تاثیرات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی بالقوه فتوولتائیک خورشیدی شناور را بر بدنه های آبی نشان می دهد. ارزیابی از بخش های مختلف نشان داد که کاهش تبخیر آب بزرگترین فرصت است، درحالی که تغییرات در شیمی آب، از جمله نیتریفیکاسیون و اکسیژن زدایی، بزرگترین تهدید هستند. علی رغم این یافته ها، اپراتورهای فتوولتائیک خورشیدی شناور هیچ تاثیری بر کیفیت آب یا اکوسیستم مشاهده نشد. براساس ادغام این یافته ها، ما تعیین کردیم که فتوولتائیک خورشیدی شناور می تواند بر نه سرویس اکوسیستم تاثیر بگذارد. علاوه بر این، پیوندهای ایجاد شده بین خدمات اکوسیستم و اهداف توسعه پایدار، پتانسیل تاثیرات بر هشت هدف توسعه پایدار را نشان می دهد، اگرچه مثبت یا منفی بودن تاثیر احتمالا به طراحی فتوولتائیک خورشیدی شناور و نوع بدنه آب بستگی دارد. نتایج ما به درک تاثیرات فتوولتائیک خورشیدی شناور بر روی آب های میزبان کمک می کند و ممکن است به اطمینان از رشد پیش بینی شده در فتوولتائیک خورشیدی شناور، تهدیدها را به حداقل رسانده و فرصت ها را به حداکثر برساند و از پایداری کلی محافظت میکند.

خورشیدی شناور، انرژی های تجدید پذیر، کیفیت آب، سرمایه طبیعی، پایداری، تاثیر اکوسیستم