فرهاد دلیری - مربی و مدیر بخش آب و محیط زیست شرکت آبسام
ویجی پی سینگ - استاد تمام گروه مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه تگزاس، امریکا
علی خلیلی - استاد تمام گروه مهندسی آبیاری و تکنولوژی دانشگاه تهران، ایران

بارش حداکثر محتمل PMP جهت محاسبه سیل حداکثر محتمل PMF و سیل پروژه، طراحی سازه هایهیدرولیکی بزرگ مانند سدها، محاسبات شکست هیدرولیکی و هیدرولوژیکی، کنترل سیل نقاط حساس مانند نیروگاه هایاتمی و غیرو در مهندسی عمران و آبخیزداری کاربرد دارد. سه روش عمده برآورد بارش حداکثر ممکن است بر مبنایمفاهیم فیزیک هواشناسی، روش های آماری و یا روش مهندسی معکوس پایه ریزی گردد. در مطالعه حاضر باتوجه بهضعف های روش آماری هرشفیلد که گراف های آن عمدتا" در ایالات متحده امریکا توسعه یافته و لذا اغلب، مقدار ضریبفراوانی km آن ممکن است در مناطق مختلف بسیار کوچک یا بزرگ برآورد شود مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنینتوسعه گراف های هرشفلید برای هر منطقه خاص بسیار دشوار و وقت گیر بوده و نیاز به داده های طولانی مدت سریبارش حداکثر و میانگین می باشد. در مطالعه حاضر، بارش حداکثر ۲۴ ساعته ایستگاه سینوپتیک نهبندان نزدیک شهرزابل با روش ابداعی دلیری ۱۴۰۲ به نام روش طیفی Spectral method با روش هرشفیلد Hershfield ,۱۹۶۵ به عنوان روش استاندارد معرفی و ارزیابی شد. روش طیفی شامل محاسبه فاکتور فراوانی km ، تدقیق فاکتور بر اساسآنالیز ریسک و عدم قطعیت، انتخاب توزیع مناسب احتمالاتی، و محاسبه ضریب تغییرات داده های منطقه مورد نظر می باشد. نتایج حاکی از آن است که روش طیفی دلیری ۱۴۰۲ ضمن برآورد منطقی مقادیر بارش حداکثر نسبت به روشهرشفیلد می تواند جهت پیش بینی سیلاب های حداکثر محتمل احتمالاتی PMFs نیز استفاده گردد. ضمنا" مقداربارش حداکثر روش هرشفیلد برای منطقه مطالعه باتوجه به شواهد تحقیق نسبتا" زیاد بود. لذا ضروری است مقدار PMPبر اساس دامنه احتمالاتی ضریب km تحت ریسک و عدم قطعیت محاسبه شود.

روش طیفی، روش هرشفیلد، آنالیز ریسک، بارش حداکثر محتمل ( PMP )