سارا عبدی - استادیار، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه سمنان
مسعود نصیری - دانشیار، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه سمنان،

اخیرا استفاده از فرآیندهای جداسازی غشایی در تصفیه ی پساب ها به علتبازدهی بالا و سازگاری بیشتر با محیط زیست توجه بسیاری از محققان رابه خود جلب کرده است. غشا یک فاز نیمه تراوا است که امکان انتقالانتخابی برخی از ذرات یک محلول را فراهم می کند و فرآیندهای غشاییفرآیندهایی هستند که قادر به تفکیک اجزای یک خوراک دو یا چند جزئیمی باشند. فرآیندهای جداسازی غشایی از نظر مصرف انرژی و هزینه یسرمایه گذاری، فرآیندهایی مقرون به صرفه می باشند. در این پژوهش، انواعمختلف غشاهای پلیمری مورد بررسی قرار گرفته و مزایا، معایب و کاربردهر یک به تفصیل بیان می شود. علاوه بر این، از آن جایی که انتخاب روشمناسب برای سنتز یک غشای پلیمری بستگی به نوع پلیمر و ساختارمدنظر برای غشا دارد، رایج ترین روش های تهیه ی غشاهای پلیمری یعنیوارونگی فاز، پلیمریزاسیون بین سطحی، کششی، حک اثر والکترواسپینینگ مورد مقایسه قرار می گیرند. در این مطالعه، هم چنینسعی شده است که روش ساخت غشاهای کامپوزیتی لایه نازک که فناوریغالب در بازار تجاری فرآیندهای نانوفیلتراسیون و اسمز معکوس بوده و بهترتیب کاربردهای گسترده ای در تصفیه ی آب و پساب، و شیرین سازی آبدریا و آب های شور دارد؛ به طور کامل بیان گردد.

فرآیندهای جداسازی غشایی، غشاهای پلیمری، روش های ساخت غشا،پلیمریزاسیون بین سطحی، غشاهای کامپوزیتی لایه نازک