احمد ولوی نسب - علوم سیاسی، حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی، مشهد ، ایران
سیدحسین اطهری - گروه علوم سیاسی، حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
مهدی نجف زاده - علوم سیاسی، حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران.
وحید سینائی - علوم سیاسی، حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

هدف پژوهش حاضر فهم نگاه آیت الله مصباح و حائری در باب «حکومت» با بهره گیری از الگوی نظری «غایت مشروعیت» با استفاده از روش هرمنوتیکی است؛ لذا فرضیه «با حاکمیت یافتن فقهای شیعی و نتایج سیاسی ناشی از فرایند مدرنیته؛ نگاه آیت الله مصباح و آیت الله حائری به حکومت، تلفیقی از سنت اسلامی شیعی و تجربیات بشری ناشی از مدرنیته»، به بررسی گذاشته شد. نتایج حاصله، حکایت از آن دارد که در بخش غایت حکومت، مصباح یزدی، زمینه سازی برای «عبودیت خداوند» را وظیفه حکومت می داند و حائری حکومت را موظف به تهیه «منافع و مصالح شهروندان» می کند. در حوزه کیستی حاکم؛ مصباح معتقد به حاکمیت فقیه به نصب از جانب امام و پذیرش مردم است و حائری حاکمیت را متعلق به شهروندان می داند. در حوزه محدودیت های قدرت: مصباح محدودیت های؛ فقاهت – عدالت -کفایت، مجلس خبرگان، قانون و شورا را مطرح و در اندیشه حائری محدودیت ها، غایات حکومت، آزادی ها، خواست شهروندان، نفی نقش تربیتی، قانون گذاری و کاربرد زور توسط حکومت هستند و در حوزه حق اعتراض؛ مصباح، حکم به بسط ید حاکم و مقابله با کنش های براندازانه می دهد و حائری دست شهروندان را برای هر اقدام اصلاحی یا انقلابی علیه حکومت باز می گذارد.

آیت الله مصباح یزدی, الگوی غایت &ndash, مشروعیت, حکومت, مدرنیته, مهدی حائری یزدی, روش هرمنوتیکی