ابوالفضل هراتی - دانشجوی کارشناسی ارشد بالینی، دانشکده پزشکی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی،زاهدان، ایران

مقاله حاضر بررسی می کند که چگونه تعلیم و تربیت می توانند به طور قابل توجهی در بهبود سلامت روان و کیفیت زندگی افراد و جامعه نقش داشته باشند. سلامت روان به عنوان یکی از ارکان اساسی زندگی بشر، نقشی کلیدی در پویایی و پیشرفت جامعه ایفا می کند. تعلیم و تربیت به عنوان زیربنای توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، نقشی محوری در ارتقای سلامت روان افراد و در نتیجه جامعه ایفا می کند. این مقاله به بررسی ابعاد مختلف این رابطه و ارائه راهکارهایی برای ارتقای نقش تعلیم و تربیت در این زمینه می پردازد. نظریه های یادگیری و آموزش از جمله نظریه یادگیری شناختی و یادگیری ساخت گرایی به بررسی چگونگی یادگیری فعال و تعاملی پرداخته و نقش آن در توسعه مهارت های شناختی و اجتماعی را بررسی می کنند. همچنین، مدل های سلامت روان به تبیین عوامل موثر در سلامت روان افراد از طریق آموزش و تربیت پرداخته و اهمیت محیط های آموزشی حمایتی و تعاملی را برجسته می سازند. این مقاله به اهمیت افزایش آگاهی جامعه از سلامت روان و توسعه مهارت های اجتماعی برای بهبود کیفیت زندگی و رشد پایدار جامعه تاکید می کند.

تعلیم و تربیت، سلامت روان، کیفیت زندگی