سید احمد خلیلی - عضو هیئت علمی دانشگاه علوم انتظامی امین ،ایران
محمد موسی خورشیدی - استادیار پژوهشی پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی فراجا,ایران

زمینه و هدف: بر اساس ماده هشت قانون مبارزه با مواد مخدر ایران، چنانچه فردی، بیش از ۳۰ گرم مواد مخدر صنعتی را وارد یا صادر نماید، به مجازات «اعدام» محکوم می شود؛ درحالی که این مجازات، در برخی از کشورها به کلی حذف شده است؛ لذا پژوهش حاضر، باهدف دفاع از حق حیات محکومین این مجازات، صورت پذیرفته است.روش شناسی تحقیق: روش گردآوری پژوهش، توصیفی تحلیلی بوده و از خلال منابع متقن فقهی و قانونی، فواید مجازات مزبور و ادله موافقین آن، در کنار مضرات، میزان کارایی و دلایل مخالفین آن بررسی شده و منجر به نتیجه گیری شده است.یافته ها: یافته ها نشان داد که مجازات مزبور نه تنها حدی نیست؛ بلکه تعزیری هم نمی باشد؛ زیرا همسطح شدیدترین حد بوده و با فلسفه ی تادیبی تعزیرات، رافت اسلامی، احتیاط در دماء و قاعده ی درء، ناسازگار و موجب سلب حیات و فرصت اصلاح از افرادی می شود که قصد وارد ساختن ضربه ای به پیکره ی اجتماع نداشته و اقدام آنان، صرفا برای فرار از سیاه چال های اقتصادی بوده است نتایج: با عنایت به فزونی حمل این مواد و افزایش مشکلات خانواده های اعدامیان، ناکارآمدی این مجازات، روشن است؛ لذا بهتر است مقنن، با وضع مجازاتی کاراتر بی اشکال و تعیین ضوابطی صریح، و یکپارچه، به قضاوت های سلیقه ای، پایان دهد.

باز پژوهی، مجازات اعدام، مواد مخدر صنعتی، تعدیل مجازات، نقد