پروین میرشکاریان بابکی - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
زهرا ذاکرخاتونی - کارشناسی ارشد مشاوره توانبخشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران.
حانیه بیابانی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان راه حل محور بر کیفیت زندگی در مدرسه و سازگاری تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره ی اول متوسطه منطقه ۱۵، ۱۶ و ۱۷ شهر تهران بودند که از این تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. از پرسشنامه ی سازگاری تحصیلی کلارک و همکاران (۱۹۷۶) و کیفیت زندگی در مدرسه اندرسون و بورک (۲۰۰۰) به منظور جمع آوری داده ها استفاده شد. گروه آزمایش در طول هشت جلسه، هرجلسه به مدت ۴۵ دقیقه درمان راه حل محور گرانت (۲۰۱۱) را دریافت کردند. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چند متغیره با نرم افزار SPSSاستفاده شد. یافته ها نشان داد راه حل محور بر کیفیت زندگی در مدرسه و سازگاری تحصیلی دانش آموزان موثر بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که استفاده از درمان راه حل محور می تواند منجر به افزایش کیفیت زندگی در مدرسه و سازگاری تحصیلی در دانش آموزان شود.

درمان راه حل محور, کیفیت زندگی در مدرسه, سازگاری تحصیلی, دانش آموزان