صدیقه محمدی دوگاهه - مقطع تحصیلی پایه سوم، دانشگاه آزاد رشته آموزش ابتدایی،دانشگاه فرهنگیان
فرهاد عسگری منش - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده،دانشگاه پیام نور تهران
سمیه قاسمی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی،دانشگاه پیام نور تهران جنوب
مریم عبداللهی زاده - کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی آموزگار ابتدایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون از استان فارس

امروزه بسیاری از متخصصان تعلیم و تربیت بر این باورند که به جای تاکید بر اطلاعات و حقایق و ارائه آن ها، باید شیوه یادگیری را به دانش آموزان آموخت. دانش آموزان باید به مهارت ها و توانایی هایی مجهز شوند که به وسیله آن بتوانند دائما نیازهای اطلاعاتی خود را برطرف کنند، در غیر این صورت دانش آموزان نمی توانند با اتکا به اطلاعات ارائه شده در مدرسه، تمام نیازهای خود را برطرف سازند. تحقق چنین امری فقط از طریق پرورش مهارت های یادگیری در دوران تحصیل امکان پذیر می شود و این خود مستلزم به کارگیری روش های فعال تدریس است. نکته دوم در خصوص روش های فعال این است که دانش آموزان در مدرسه، دوران استراحت و راحتی خود را سپری نمی کنند بلکه آن ها باید برای مواج شدن با مسائل و مشکلات زندگی، آماده شوند. استفاده از روش های تدریس غیر فعال نمی تواند چنین مقصدی را محقق سازد. همان طور که آیزنر می گوید: یادگیرندگان در صحنه واقعی زندگی با برنامه های درسی تعریف شده و یکسانی برخورد نمی کنند.

دانش آموزان، مدارس، معلمان، یادگیری