محمود پروانه - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم سیاسی

انقلاب اسلامی ایران برای خود رسالتی جهانی قائل است. این رویداد، خود را جزء و زمینه ساز جریانی می بیند که آرمان آن از جهان گیری تا جهان داری اسلام به رهبری امام موعود (عجل الله فرجه الشریف) می باشد. لذا در جهت گسترش حوزه نفوذ اسلام درجهان تلاش می کند. در مواجهه با چنین رویکردی، و با وجود گذشت سه دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، هنوز برای عده ای این سوال مطرح است که، با توجه به مسایل ومصالح داخلی، چرا باید در بیرون از مرزهای ملی و جهت انجام به اصطلاح رسالت های جهانی هزینه کنیم. درتبیین این موضوع دوسوال اساسی پیش می آید: نخست اینکه آیا اساسا چنین رسالت ومسوولیتی در عصر غیبت امام معصوم(ع) متصور است؟ و دوم اینکه در صورت ایجاد تزاحم بین منافع ملی با مسوولیت های فراملی، اولویت باکدام است؟ در پاسخ به پرسش های اندیشناک فوق، رویکردهای متفاوتی ارایه شده است. این مقاله با تعبیر این رویکردها به جهان گرایی اسلامی، در مقام آن برآمده است تا ضمن معرفی موارد مقارن با نهضت اسلامی در ایران، براساس اندیشه سیاسی امام خمینی(ره) به نقدآنها پرداخته و از این رهگذر رویکرد امام را تبیین نماید.

حکومت جهانی اسلام, جهان گرایی, امام خمینی(ره), انقلاب اسلامی, مسوولیت های فراملی, صدورانقلاب, منافع ملی