توسعه مدلMRP در شرایط فازی

وجود عدم قطعیت نسبت به اطلاعات ورودی مورد نیاز یک سیستمMRPدر اغلب موارد، امری گریزناپذیر است. چرا که عمدتاً در شرایط واقعی، با انواع وقایع پیشبینی نشده مواجه میشویم که باعث بوجود آمدن چنین شرایطی میشود. از جمله مواردی کهمیتوان به آن اشاره کرد: عدم اطمینان نسبت به پیشبینیهای انجام شده نسبت به نیاز بازار و نیز توان تولیدی تامینکنندگان میباشد.برای پیادهسازی موفق سیستمERPبه عنوان یکی از مهمترین ابزارهای مدیریتی و کاراترین سیستمهای اطلاعاتی، اولین گام انتخاب صحیح آن براساس یکسری معیارهای کمی و کیفی مختلف است. تئوری تصمیمگیری چند معیار، روش مناسبی برای حل مسائلی است که عوامل و شاخصهای زیاد و بعضاً متضادی درآنها دخیل میباشند. بدین ترتیب انتظار میرود برنامههای سفارشات حاصله به مراتب واقع گرایانهتر بوده و تناسب بیشتری با نیازمندیهای واقعی مشتریان داشته باشد. بنابراین با توجه به اینکه اعداد فازی بخوبی میتوانند بیانگر این عدم قطعیت موجود در تقاضا و تامین قطعات باشند برای حل این مشکل از رویکرد فازی استفاده میکنیم..

Keywords:

فازی , تامین , برنامهریزی منابع , تئوری تصمیمگیریMRP