الهام اسداله پورکوتنایی - کارشناسی ارشد حقوق تجارت بین الملل دانشگاه غیرانتفاعی چابهار

در برخی مواقع ممکن است مسئولیت مدنی عامل خسارت، پیش از ایجاد خسارت به وسیله یک تراضیجداگانه یا اینکه ضمن همان قراردادی که مبنای مسئولیت است تقلیل یابد یا به طور کل ی از بین برود.تحت همین عنوان ما با شروط محدودکننده و شروط معاف کننده از مسئولیت مواجه هستیم. بنابراینمسئولیت مدنی به وسیله تراضی طرفین می تواند تحت تاثیر قرار می گیرد. در مورد شرط فزونی یا کاهشمسئولیت، اختلاف کمتری میان صاحب نظران مشاهده شده است. در صحت یا بطلان شرط عدممسئولیت، اختلاف نظر وجود دارد. برخی قائل به صحت و برخی قائل به بطلان چنین شرطی هستند.برای اثبات صحت شرط عدم مسئولیت میتوان به روایات و قواعد فقهی از جمله قاعده شروط و تسلیطاستناد نمود. علاوه بر این در متون قانونی منعی از این شرط دیده نم یشود و مواد, ۴۳۶,۲۳۰ و ۷۵۴ ق. مبر پذیرش این شرط از سوی مقنن دلالت دارد. در نقطه مقابل عدهای در مخالفت با صحت شرط عدممسئولیت ایراداتی را مطرح نمودهاند. از جمله اینکه شرط عدم مسئولیت، سبب اختیاری شدن اجرایتعهد خواهد شد. به علاوه اینکه شرط عدم مسئولیت یا برائت، اسقاط مالم یجب است. در نوشتار حاضربه صورت توصیفی- تحلیلی به قلمرو شروط در مسئولیت مدنی پرداخته شده است.

مسئولیت مدنی، شرط، خسارت،قلمرو مسئولیت