مسعود احمدی راد - کارشناسی ارشد جزا و جرم شناسی

در طو ل سالیان متمادی، عدالت سزادهنده و عدالت بازپرورانه، در قالب سیاست کیفری سنتی یا کلاسیک تنها شیوه های حاکمبر حل تعارضات برای برقراری عدالت بوده اند. به دنبال ناکارآمدی ها و ضعف عملکرد این سیستم، عدالت ترمیمی به عنوا نسیاست جدید و با هدف جبرا ن خسار ت بزه دیده، ترمیم و اصلاح مجرم و برقراری عدالت در جامعه ظهور یافته و گسترش پیداکرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی جدید عدالت کیفری و این که تا چه میزان در پیشگیری از ارتکاب جرایم خشن وروند رسیدگی به آن موثر است و با استفاده از روش توصیفی تحلیلی انجام گرفته است. نتایج به دست آمده نشان داده است -که مشخصه اصلی عدالت ترمیمی، تاکید آن بر جبرا ن ضرر و زیا ن بزه دیده می باشد. لذا در رسیدگی به برخی از جرایم خشن ازجمله قتل عمد، آدم ربایی، جرایم منافی عفت می توان از توانمندی های عدالت ترمیمی جهت جبرا ن خسار ت بزه دیده و همچنینبرقراری صلح و سازش بین بزه دیده یا وابستگان او و بزهکار استفاده کرد. البته این به این معنا نیست که عدالت ترمیمی بهتنهایی کارساز است بلکه عدالت ترمیمی در کنار عدالت کیفری کلاسیک میتواند بسیاری از تعارضات و اختلافات را حل نمودهو به برقراری نظم و امنیت در جامعه و تحقق عدالت کمک کند.

عدالت سزادهنده ، عدالت بازپرورانه، عدالتترمیمی، توانمندی، خلاها، جبران خسارت