بهزاد وفاصفت - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه پیام نور جوانرود،جوانرود،ایران
آزاد وفاصفت - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلام آباد،اسلام آباد،ایران
محمد ویسی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه،کرمانشاه،ایران

تحقیق حاضر در سال تحصیلی ۴۰۲-۴۰۱ در پایه دوم مدرسه شیخ طبرسی.....واقع در شهر گهواره با فراوانی ۲۷ نفر دانش آموزانجام شده است. مساله ی مورد نظر، بی علاقه گی، بی توجهی و غیر فعال بودن اغلب دانش-آموزان یادشده درانجام فعالیت هایدرس ریاضی و رضایت بخش نبودن نتایج آزمون های عملکردی آنان بوده و هدف از انجام این تحقیق، افزایش میزان علاقه مندیدانش آموزان پایه دوم دبستان یاد شده به درس ریاضی و انجام فعالیت های آن دردرس مورد نظر بوده است. بر این اساس، پژوهشگربا استفاده از روش های علمی به منظور کسب داده های لازم، از منابع گوناگون تحقیق مانند: همکاران و مدیر، سرگروه آموزشیدرس ریاضی، دانش آموزان و والدین آن ها، کتاب ها، مجلات، اینترنت، بررسی کارنامه ی تحصیلی و ارزیابی نتایج آزمون هایبرگزار شده، به تجزیه و تحلیل آن ها جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مساله و یافتن راه حل های پیشنهادی پرداخت. سپسبه انتخاب چندین راهکار عملی از میان راه حل های پیشنهادی مبادرت ورزید. آن گاه پس از اعتبار بخشی توسط گروه پژوهش، بهاجرای راه حل های انتخابی اقدام نمود که عبارت بودند از: ۱. تنظیم جدولی به منظور ارزش یابی تشخیصی و تکوینی و تعیین روشتدریس ۲. تشکیل انجمن کودکان ریاض دان ۳. تنظیم فرم ارزش یابی فعالیت های عملکردی دانش آموزان تنظیم شبکه یتلوزیونی ویژه ی کودکان. لازم به ذکر است، پس از اجرای راه حل های فوق، پژوهشگر موفق گردید تا فراوانی دانش آموزان علاقهمند به یادگیری مفاهیم ریاضی را از ۷ نفر در اوایل سال تحصیلی به ۱۴ نفر درژایان سال تحصیلی برساند.در پایان این نتیجه بهدست آمد که، استفاده از روش های متنوع تدریس، متناسب با هدف هر درس، ارائه فعالیت های عملکردی به دانش آموزان با توجهبه تفاوت های فردی، نیازها و علایق آنان و تشویق های مناسب، تقویت حافظه دیداری و شنیداری، پرورش دقت و توجه فراگیران،در قالب بازی های هدفدار، در افزایش میزان علاقه مندی آنان به درس ریاضی و انجام فعالیت های عملکردی آن، بسیار موثر بوده است.

درس ریاضی، فعالیت های عملکردی، علاقه مندی، ارزشیابی، دانش آموزان