علیرضا رحیمی - دانشجوی کارشناسی پیوسته مشاوره و امور تربیتی ، دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه امینی تبریز ، ایران
امیرعباس مختاری - دانشجوی کارشناسی پیوسته مشاوره و امور تربیتی ، دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه امینی تبریز ، ایران
مهدی باباملکی - دانشجوی کارشناسی پیوسته مشاوره و امور تربیتی ، دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه امینی تبریز ، ایران
سیدحجت طه - دانشجوی کارشناسی پیوسته مشاوره و امور تربیتی ، دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه امینی تبریز ، ایران

برنامه ریزی در زندگی کودکان پر رنگ تر از گذشته صورت می گیرد و جایی برای بازی و اوقات فراغت باقی نمانده است. والدینحتی برای کودکان بسیار کم سن و سال هم برنامه های آموزشی و ورزشی تدارک می بینند تا وقتی به سن مدرسه رسیدند و زمانآن رسید که در رقابت ها شرکت کنند، از آمادگی کافی برخوردار باشند. و هنگامی که کودکان به سن مدرسه می رسند، هماناوقات فراغت کم هم از آنان سلب می شود. امروزه بازی کودکان پدیده ای است که به طور جدی توجه تعلیم و تربیت و متخصصیناین رشته و روان شناسان ، مربیان و والدین را جلب کرده است.به شکلی که بخش عظیمی از تحقیقات و فعالیت های متخصصینبر روی بازی کودکان متمرکز است . در این مقاله با استفاده از منابع موجود کتابخانه ای و میدانی و بهره گیری از مطالعات،و سندکاوی به گردآوری داده های مورد نیاز پرداخته شده و داده های گردآوری شده تجزیه و تحلیل شده است.

ابتدایی، بازی، پیشرفت تحصیلی، دانش آموزان، یادگیری