بررسی میزان بیان ژن INF-β در بافت کبد موش های صحرایی مبتلا به استئاتوزیس همراه با مصرف پروبیوتیک

سابقه و هدف: با توجه به وجود شواهدی مبتنی بر ارتباط بین مصرف پروبیوتیک ها و بیماری کبد چرب غیر الکلی و همچنین نقش مسیرهای التهابی در این زمینه ، هدف از این مطالعه بررسی تاثیر مصرف پروبیوتیک ها بر سظح اینترفرون بتا به عنوان یک مارکر التهابی در موش های صحرایی القا شده به استئاتوزیس بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی آزمایشگاهی ۳۲ موش آزمایشگاهی به طور تصادفی در ۴ گروه کنترل سالم ، کنترل استئاتوزیس ، پروبیوتیک سالم و پروبیوتیک استئاتوزیس (۸ (n = قرار گرفتند. برای مدل سازی کبد چرب از داروی تتراسایکلین به مدت ۷ روز به صورت گاواژ استفاده شد از گاواژ ۱۰۹ CFU/ml لاکتوباسیلوس رامنسوس به به صورت ۵ روز در هفته به مدت ۵ هفته به عنوان القای رپروبیوتیک استفاده شد سطح سرمی اینترفرون بتا بعد از کشته شدن حیوانات جمع آوری شده و مورد بررسی قرار گرفت . یافته ها: نتایج نشان داد که شاخص اینترفرون بتا در گروه استئاتوزیس به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل بیشتر بود ( p < ۰۰۱.۰). این یافته در گروه های دریافت کننده ی پروبیوتیک نیز مشاهده شده بود (۰۰۱.۰ .(p < نتیجه گیری : براساس یافته های این مطالعه ، مصرف پروبیوتیک لاکتوباسیلوس رامنوس باعث تعدیل شاخص التهابی اینترفرون بتا در موش های مبتلا به کبد چرب استئاتوزیس می شود.

Keywords:

استئاتوزیس , اینترفرون بتا , پروبیوتیک ها , لاکتوباسیلوس رامنوس