مرضیه سیف - مربی پرستاری کودکان، دانشکده پیراپزشکی نهاوند، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
محیا عموعموها - دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پیراپزشکی نهاوند، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
اعظم شریفی - استادیار پرستاری، دانشکده پیراپزشکی نهاوند، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
محمدمهدی دارائی - کارشناسی ارشد پرستاری، دانشکده پیراپزشکی نهاوند، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

مقدمه : ادغام آموزش پزشکی با خدمات بهداشتی و درمانی یکی از تحولات مهم مدیریتی نظام سلامت در سال ۱۳۶۴ است . از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین مزایا و معایب ۴ دهه مدیریت علوم پزشکی به شیوه ادغام آموزش پزشکی با خدمات بهداشتی و درمانی انجام پذیرفت . روش : این مطالعه مروری از نوع حوزه ای بود. داده ها با استفاده از واژگان کلیدی در پایگاه های اطلاعاتی Magiran، ISC، SID، Pubmed , Scopus, Web of Science و Google Scholar در بازه زمانی ۰۱/۰۱/۱۹۸۶ تا ۰۱/۰۷/۲۰۲۳ جمع آوری گردید. غربالگری و انتخاب اسناد بر اساس دستورالعمل پریزما صورت گرفت . یافته ها: در جستجوی اولیه ۲۱۰ مقاله یافت شد که بیست مقاله وارد مطالعه شد. مزایا و معایب طرح ادغام در پنج حوزه آموزش، پژوهش ، بهداشت ، درمان و مدیریت بررسی شد. نتایج بررسی مطالعات نشان داد که عرصه بهداشت یکی موفق ترین حوزه های های سلامت ، و آموزش و پژوهش از حوزه های پر چالش این طرح محسوب می شوند. نتیجه گیری : طرح ادغام آموزش پزشکی با خدمات بهداشتی درمانی موفق شده است به اهداف اولیه دست یابد. این طرح ضمن مرتفع ساختن بسیاری از مشکلات همچون کمبود نیروی انسانی و امکانات بهداشتی - درمانی ، توانسته است آموزش پزشکی مبتنی بر نیاز جامعه را فراهم نماید. در نتیجه با وجود پیامدهای مثبت طرح ادغام، توجه به نقاط ضعف و چالش های آن، یکی از ضرورت های مهم برای ارتقای نظام سلامت می باشد.

ادغام، آموزش پزشکی ، نظام سلامت ، مدیریت سلامت ، ایران