رضا فولادی فرد - مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران
بهرام کمره ای - مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران
فاطمه رنجدوست - دانشجوی کمیته تحقیقات، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران
عباس نوروزیان باغانی - مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران

مقدمه:مطالعات نشان دادند مصرف انرژی در ساختمان ها نقش تاثیرگذاری در انتشار گازهای گلخانه ای و تغییرات اقلیمی دارد. حدود دوسوم از دی اکسید کربن منتشره در بخش انرژی، از ساختمان ها منشاء می گیرد. بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان هامیتواند تاثیر بسزایی در کاهش آلودگی هوا داشته باشد. از طرفی، تقاضا برای دست یابی به راه حل های پایدار و کارآمد مصرفانرژی در ساختمانها روبه افزایش است. هوش مصنوعی یکی از فناوریهایی است که انتظار میرود به طور موثری به رفع این نیازکمک کند. لذا هدف از این مطالعه، مروری بر مطالعات پیشین است تا بتوان به پتانسیل کاربرد هوش مصنوعی در بهینه سازیمصرف انرژی در ساختمان ها پی برد.مواد و روش ها:برای دست یابی به مطالعات پایگاه های علمی معتبر نظیر Scopus ، Web of Science ، Scholar و Science Direct جست و جو شدند. مطالعاتی که به مزایا، چالش ها و محدودیت های کاربرد هوش مصنوعی در بهینه سازیانرژی در محیط های شهری پرداخته بودند انتخاب شدند. سپس متن کامل برخی از آنها توسط نویسندگان بررسی ومورد تحلیل قرار گرفت. نتایج:یافته های این مطالعه نشان داد کاربرد هوش مصنوعی می تواند ۳۰-۱۵ درصد در کاهش مصرف انرژی تاثیر گذار باشد که به همین نسبت انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش خواهد داد. الگوریتم های هوش مصنوعی قادرند داده های مربوطبه مصرف انرژی و سایر فاکتورها را برای پیش بینی نیازهای انرژی آینده تحلیل کنند و از این طریق سیستم هایگرمایش و سرمایش ساختمانها را تنظیم کنند. از طرفی، کاربرد سنسورهای کنترلی هوشمند و پیشرفته برای پاسخ بهساعات شبانه روز و تغییرات آب و هوایی میتواند به طور خودکار روشنایی و دمای ساختمان را کنترل کتد.بحث و نتیجه گیری:هوش مصنوعی با نظارت و کنترل بجا و به موقع می تواند منابع اتلاف انرژی را شناسایی و اصلاح کند. این ابزار با کمکبه بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان ها، نقش بسزایی را در کاهش هزینه های انرژی، پایداری زیست محیطی ازطریق کاهش نشر آلاینده هایی نظیر دی اکسید کربن و دی اکسید نیتروژن، به حداقل رساندن اتلاف انرژی و افزایشطول عمر تجهیزات ایفا می کند. علاوه بر این، چالش ها و محدودیت هایی نیز برای اجرای هوش مصنوعی در ساختمان هاوجود دارد. چالش هایی مانند در دسترس بودن داده ها و نگرانی هایی در مورد حفظ حریم خصوصی افراد

تغییرات اقلیمی، دی اکسید کربن، کنترل هوشمند، بهره وری