نقش باورهای وسواسی، عدم تحمل ابهام و پریشانی روانشناختی مادران در پیش بینی پرخاشگری کودکان

پژوهش حاضر با هدف نقش باورهای وسواسی، عدم تحمل ابهام و پریشانی روانشناختی مادرا ن در پیش بینی پرخاشگری کودکان انجام شد. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مادران دانش آموزان مقطع دبستان ( پایه سوم تا ششم ) شهر شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۳ بود. روش نمونه گیری پژوهش خوشه ای مرحل های تصادفی بود و ۱۸۶ نفر در مطالعه شرکت کردند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگری باس و پری ( BP-AQ )، پرسشنامه باورهای وسواسی ( OBQ-۴۴ )، پرسشنامه تحمل ابهام مکلین ( MSTAT-II ) و پرسشنامه پریشانی روانشناختی کسلر و همکاران ( K-۱۰ ) بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که متغیرهای احساس مسئولیت برای صدمه و آسیب و ارزیابی خطر و تهدید ( ۰۰۱ / ۰ = p )، کمال طلبی و نیاز به برخورداری از اطمینان ( ۰۰۵ / ۰ = p )، اهمیت و کنترل افکار ( ۰۱۸ / ۰ = p ) و پریشانی روانشناختی ( ۰۰۱ / ۰ = p )، به صورت مثبت و معنادار و متغیر تحمل ابهام ( ۰۰۱ / ۰ = p )، به صورت منفی و معنادار قادر به پیش بینی پرخاشگری می باشند. همچنین دیگر نتایج نشان داد که باورهای وسواسی، تحمل ابهام و پریشانی روانشناختی مادران در کل ۴ / ۳۱ درصد از واریانس نمرات پرخاشگری کودکان را تبیین می کند . بنابراین با ارزیابی عوامل تاثیرگذار والدینی بر پرخاشگری کودکان، از جمله باورهای وسواسی، عدم تحمل ابهام و پریشانی روانشناختی مادران میتوان احتمال بروز پرخاشگر ی در بین کودکان را کاهش داد.

Keywords:

پرخاشگری , باورهای وسواسی , عدم تحمل ابهام , پریشانی روانشناختی