بررسی تمایل به فرزندآوری و برخی از عوامل موثر بر آن در زنان متاهل

فرزندآوری یکی از عوامل مهم در علم جمعیت و از موضوعاتی است که در حوزه مسائل اجتماعی و فرهنگی بسیار حائز اهمیت است. کاهش فرزندآوری به تدریج ساختار سنی جمعیت را از حالت جوانی خارج و به سمت پیری سوق می دهد. در مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی، ۳۵۷ زن متاهل به روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند. داده ها بر اساس ۲ پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و تمایل به باروری جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ جمع آوری و با استفاده از آزمون توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شدند. میانگین نمره تمایل به فرزندآوری ۷۷ / ۱۲ ± ۲۰۷ / ۱۰۰ بود . میانگین سن و مدت تاهل ۳۲ / ۳۵ سال و ۵۸ / ۱۴ سال بود. میانگین بعد خانوار ۳۱ / ۴ نفر، تعداد فرزندان ۳۷ / ۲ نفر و تعداد فرزند دلخواه ۸۴ / ۲ نفر بود. مهمترین علل تاخیر در فرزندآوری به ترتیب عوامل اقتصادی ۴ / ۵۲ %، فردی ۵ / ۳۲ % و فرهنگی ۳ / ۵ % بیان شد. ارتباط معناداری بین شغل، درآمد و تحصیلات با عدم تمایل به فرزندآوری وجود داشت ( P= ۰.۰۰۰ ). به طور کلی می توان گفت کاهش باروری ناشی از تغییرات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی می باشد. این تغییرات در طبقات مختلف جامعه حادث شده است؛ اما به نظر می رسد مرتفع کردن مشکلات اقتصادی (اشتغال و سطح درآمد) به عنوان مهمترین دلیل عدم تمایل به فرزندآوری می تواند منجر به افزایش فرزندآوری شود.

Keywords:

برخی از عوامل موثر , تمایل به فرزندآوری , زنان