مهدی آقازیارتی

این موضوع که زنان هم در ابعاد جسمی و هم از جهت روانی و رفتاری با مردان تفاوت دارند از بدیهیات است، چراکه زنان به دلیل ایفای نقش های متعدد در خانواده، مانند نقش همسری و مادری و مدیریت خانواده، دارای شرایط خاص تری نسبت به مردان هستند و پذیرفتن اشتغال از سوی آنها در حقیقت مسئولیتی مضاعف برای ایشان می باشد. البته اشتغال زنان می تواند برای آنها پیامدهای مثبت و منفی زیادی داشته باشد ولیکن با توجه به اهمیت و جایگاه و نقش بی بدیل زن در خانواده ، اشتغال زنان باید به گونه ای باشد که به کانون گرم خانواده لطمه وارد نکرده و حتی الامکان باید پیامدهایی که خانواده را تهدید می کنند، کاهش داد. لذا در این تحقیق که از نوع کتابخانه ای بوده و از لحاظ روش ، با استفاده از روش تحلیلی - توصیفی صورت گرفته است ، با بازتعریف اشتغال و پیشینه اشتغال زنان در جهان و ایران ، ضمن بررسی علل و عوامل فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی اشتغال زنان در ایران ، آثار فردی و روانی اشتغال بر زنان مورد بررسی قرار گرفته و همچنین با بررسی آثار و تبعات مثبت و منفی اشتغال زنان بر روابط خانوادگی، راهکارهایی برای کاهش آثار منفی آن ارائه شده است و نتیجتا " شناور ساختن ساعات کاری زنان ، مدیریت زمان و برنامه ریزی، پیش بینی و تدوین قوانین لازم برای دورکاری و تقلیل ساعات کاری زنان ، ارائه خدمات مشاوره ای در مراکز اشتغال زنان، آموزش به اعضای خانواده جهت مشارکت و همکاری بیشتر با زنان شاغل و همچنین بکارگیری زنان در مشاغل زنانه و شغلهای مورد علاقه ایشان را به عنوان پیشنهادهایی که می توانند به بهبود افزایش کیفیت حضور زنان در عرصه اشتغال کمک نموده و همچنین موجب ایفای مطلوب تر نقش همسری و مادری زنان در خانواده می شوند، ارائه شده است.

اشتغال؛ زنان،خانواده؛ روابط خانوادگی؛ زنان شاغل