مروری بر تاثیرات فعالیت بدنی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

اوتیسم یکی از شایع ترین اختلالات تاثیر گذار بر کودکان می باشد که نوعی سندروم عصبی تکاملی است.از طرفی با توجه به پژوهش های انجام شده فعالیت بدنی باعث افزایش عملکرد شناختی_حرکتی و سوادبدنی در کودکان می شود که این مسئله در مورد کودکان اوتیسم نیز صدق می کند. از این رو با پرداختن به موضوع تاثیر فعالیت بدنی در کودکان اوتیسم قصد داریم به تحلیل و بررسی ابعاد مختلف فعالیت بدنی و تاثیرات آن بر کودکان اوتیسم بپردازیم.این مطالعه با بررسی کلید واژه های فعالیت بدنی، اختلال طیف اوتیسم، مهارت های حرکتی و بازی ورزش در موتور های جستجوگر معتبر داخلی و خارجی انجام شده است.تمرینات پایه ژیمناستیک باعث کاهش طول و نوسان بدن در حالت ایستاده و بهبود ثابت پاسچر در کودکان اوتیسم می شود از طرفی یوگای خنده تاثیر مثبتی بر روی کم شدن اضطراب و بهبود عملکرد مهارت های درشت با عملکرد بالا داشته بنابراین بهتر این تمرینات در برنامه هفتگی این کودکان قرار گیرد. فعالیت بدنی می تواند به عنوان یک روش غیر دارویی برای کاهش اضطراب و خلق و خو کودکان اوتیسم مورد استفاده قرار گیرد. از تمرینات ورزشی پایه و سبک باتوجه به علایق کودکان می شود به عنوان یک پروتکل درمانی بلند مدت اما موثر در طول هفته به صورت مداوم بهره برد. فعالیت بدنی میتواند به بالا بردن ارتباط اجتماعی، نظم پذیری، ترتیب اجرای مهارت و تحلیلدرکودکان اوتیسم کمک کند.

Keywords:

مهارت های حرکتی , فعالیت بدنی , کودک اوتیسم , تعامل اجتماعی , موسیقی درمانی