سهیلا کوشا - استادیار گروه آموزشی حقوق دانشگاه پیام نور استان تهران، تهران، ایران

زمینه و هدف: رواج گردشگری فضایی و بهره برداری تجاری از فضای ماورای جو مستلزم حمایت از حق مالکیت فکری اختراعات، اکتشافات و آثار ادبی و هنری گردشگران فضایی در ایستگاه فضایی بین المللی است. بررسی امکان تسری مفاد اسناد مالکیت فکری به سفرهای گردشگری فضایی است.روش تحقیق: این پژوهش با بهره مندی از روش تحقیق توصیفی - تحلیلی به این سوال پاسخ می دهد که راهکارهای حقوقی حمایت از حق مالکیت فکری گردشگران فضایی باتوجه به اسناد فضایی موجود در سفر به ایستگاه فضایی بین المللی چیست؟نتیجه پژوهش: بیانگر این است که توافق نامه ۱۹۹۸ با ارجاع صریح به ماده ۲ کنوانسیون استکهلم در صدد حمایت از حقوق مالکیت فکری است و هر دولت همکار ثبت کننده قطعه محل دستیابی به اثری بدیع، طبق ماده ۸ عهدنامه فضای ماورای جو، صلاحیت حمایت از حق مالکیت فکری گردشگران را دارد. البته حمایت از حق مالکیت فکری گردشگران برای دولت های اروپایی همکار در ساخت این ایستگاه متفاوت است.

حقوق بین الملل فضایی, مالکیت فکری, گردشگر فضایی, ایستگاه فضایی بین المللی, توافق نامه ۱۹۹۸, سازمان جهانی مالکیت معنوی