حنانه ایمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری داخلی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران،
نسیم نجفقلی پورکلانتری - استادیار گروه معماری و شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران،

در سال های اخیر با رشد سریع سخت افزار کامپیوتر و نرم افزارهای طراحی و با توجه به نیاز های فرمی و فنی سبک جدیدیبه نام پارامتریک بوجود آمد. مساله اصلی تحقیق بررسی معماری پارامتریک در برقراری توسعه پایدار بر مبنای فرهنگدیجیتال است.واژه پارامتریک از ریاضیات گرفته شده است و به معنی استفاده از پارامترها و متغیرهایی است که می توانند برای بهبود نتیجهتغییر پیدا کنند. طراحی پارامتریک درتعریف یک روند تفکر الگوریتمی است که امکان بیان پارامترها و قوانینی که رابطه بینهدف طراحی و پاسخ طراحی روشن می کند را ممکن می سازد. معماری پارامتریک شاخه ای از طراحی دیجیتال است که درآن اجزای اصلی یعنی ایده، الگوریتم های منجر به ایده، پارامترهای موثر بر طراحی و رایانه به عنوان دستیاری در جهت طینمودن فرآیند طراحی نقش اصلی را ایفا می کنند. امروزه در عصر پست مدرن، رابطه بین معماری و لباس شکل آشکارتری بهخود گرفته است. تزئین و آرایش، جزء لاینفک معماری معاصر است و در این بین، نقوش هندسی به عنوان بخشی از اینتزئینات با خاصیت پارامتریک، کارآیی و پتانسیل بالا می توانند در خلق طرح های نوین و انحصاری در طراحی آرایه های لباسبکار گرفته شوند.

فضاهای نمایشگاهی، معماری پارامتریک، طراحی داخلی