بررسی اثرات سطوح بالای نمک های صفراوی به عنوان یک امولسیفایر برون زا بر جمعیتمیکروبی سکوم و وضعیت ایمنی جوجه های گوشتی

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر سطوح مختلف اسیدهای صفراوی بر جمعیت میکروبی سکوم و وضعیت ایمنی جوجه های گوشتی انجام شد. در این تحقیق از ۳۰۰ قطعه جوجه گوشتی نر و ماده سویه راس ۳۰۸ یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار و ۶ تکرار و ۱۰ قطعه جوجه به ازای هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد بر پایه ذرت و کنجاله سویا و جیره حاوی ۰/۱ درصد امولسیفایر، ۰/۲۵ درصد اسید صفراوی ۰/۵ درصد اسید صفراوی و ۱ درصد اسید صفراوی بودند. نتایج نشان داد که جمعیت کلی فرم در سکوم جوجه های گوشتی تغذیه شده با مولسیفایر تجاری بیشتر از پرندگان تیمارهای حاوی سطوح مختلف اسیدهای صفراوی و شاهد بود (۰/۰۵>P).جمعیت اشرشیاکلی و سالمونلا سکوم تحت تاثیر سطوح مختلف اسیدهای صفراوی و امولسیفایر تجاری قرار نگرفت( ۰/۰۵ایمنوگلوبین G و SRBC در پرندگان تیمار شاهد و دریافت کننده امولسیفایر تجاری کمتر از پرندگان تغذیه شده با سطح ۰/۲۵ درصد مکمل اسیدهای صفراوی بود (۰/۰۵>P). به طور کلی استفاده از ۰/۲۵ درصد اسید صفراوی در جیره می تواند از طریق جبران بازچرخ اسیدها و نمک های صفراوی و کاهش جمعیت میکروب های مضر روده باعث بهبود وضعیت ایمنی جوجه های گوشتی شود.

Keywords:

اسیدهای صفراوی , جمعیت میکروبی , جوجه های گوشتی , ایمنی همورال , ایمنوگلوبین