مرتضی سپیدبر - دانشجوی کارشناسی عمران اجرایی ،گروه مهندسی عمران،دانشگاه فنی و حرفه ای،تهران،ایران
مهدی ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی عمران اجرایی ،گروه مهندسی عمران،دانشگاه فنی و حرفه ای،تهران،ایران
مهرداد امینی - دانشجوی دکتری ژئوتکنیک ،مدرس،گروه مهندسی عمران،دانشگاه فنی و حرفه ای،تهران،ایران

ضرورت ساخت ابنیه ، راه ها، سد ها، پالایشگاه ها و به طور کلی همه ی پروژه های کلان و خرد عمرانی ، مهندسان و مدیران ارشد پروژه های مختلف را بر آن داشت تا همواره به دنبال شرایط و ضوابط عادلانه و پر سود جدیدی برای پروژه های خود باشند. به وجود آمدن قراردادها و شرایط جدید پیمان وابسته به سیاست های کالن دولت ها، شرایط خاص منطقه ای ، سیاست های کلان و خرد اقتصادی و شرایط فرهنگی اقلیمی ، از ثمرات این جست و جو می باشد. به وجود آمدن قرارداد های مختلف عمرانی اعم از تک عاملی ، دوعاملی ، سه عاملی ، چهار عاملی و سایر قرارداد های مختلف سردرگمی فراوانی را برای شرکت های پیمان کار و مجری ، مهندسان و دولت ها به عنوان کارفرمایان ارشد به وجود آورده است ؛ لذا شناخت دقیق و ضوابط پیرامون هر نوع قرارداد بر همه مهندسان، پیمان کاران وکارفرمایان لازم است . هدف از نگارش این مقاله ، بررسی اجمالی و طبقه بندی انواع قرارداد های عمرانی موجود در ایران می باشد که باتوجه به این طبقه بندی و بررسی معایب و مزایای هر روش و نیاز افراد، بهترین نوع قرارداد بین کارفرما، طراح و سازنده که سه عامل اصلی درگیردر یک پروژه عمرانی هستند صورت گیرد[۲]

تعریف قرارداد,اگر متن یک قرارداد به خوبی تدوین شود منافع زیر را به دنبال خواهد داشت ,روش تک عاملی یا امانی (In-House),مزایای قرارداد تک عاملی , روش دو عاملی (طرح - ساخت )