بررسی تنوع ژنتیکی برخی ازگونه های جنس Anthemis بوسیله ی نشانگر پروتئین های محلول

گیاه بابونه Anthemissp یکی از مهمترین گیاهان دارویی در دنیا است که با توجه به کاربرد روز افزون آن در صنایع داروسازی، آرایشی و بهداشتی و تهیه چاشنی های غذایی از اهمیت بسیاری برخوردار است. در این تحقیق، 90 ژنوتیپ از نه جمعیت گیاه بابونه یک جمعیت از A.pseudocotula دو جمعیت از A. haussknechtti و شش جمعیت از A. triumfetti مورد مطالعه قرار گرفت. بر اساس الگوی SDS-PAGE 24 باند مشاهده شد. بیشترین تعداد باندهای پلی مورف در جمعیت - T زیراب 0/313 و کمترین تعداد در جمعیت H - ایوان(0/043) مشاهده گردید.SDS-PAGE پروتئینهای کل، تنوع درون جمعیتی برابر 57 % و تنوع میان جمعیتی برابر 43 % را نشان داد. میانگین درصد پلی مورفیسم برابر با 49/07% بود که جمعیت H- گرگان با 79/17% بیشترین و جمعیت H - ایوان با 12/50% کمترین درصد پلی مورفیسم را داشتند. میانگین فاصله ژنتیکی برابر با 13/94% محاسبه گردید که بیشترین فاصله ژنتیکی بین جمعیتهای H - ایوان و T - رامیان و کمترین فاصله بین جمعیتهای T - ارومیه و T - ارومیه 2 مشاهده شد. در هیچیک از جمعیتها باند خصوصی دیده نشد. از آنجایی که ایران مرکز تنوع جنس بابونه است، چنین تنوع بالایی در ویژگیهای مختلف این گیاه دور از انتظار نیست. بنابراین در برنامه های اصلاحی بابونه م یبایست تنوع ژنتیکی گون ههای بابونه بوسیله استفاده از والدین مختلف افزایش یابد. افزایش اساس ژنتیکی برای اصلاح بابونه م یتواند بوسیله کاربرد سیستماتیکی ژر مپلاسم که الگوی پروتئینی متفاوتی داشته و ویژگیهای کمی بهتری دارند حاصل شود.

Keywords:

تنوع ژنتیکی , پروتئینهای کل , Anthemis ,