تحلیل و بررسی بازشوهای منازل مسکونی در دوره پهلوی دوم (نمونه موردی شهر ارومیه )

معماری سرزمین پهناور ایران در دوره های گذشته همواره از یک روند مشخص و مستمر پیروی نموده است که با زمان پیش و پس از خود رابطه ای منطقی برقرار کرده، اما این روند در دوره معاصر تداوم نیافته است .معماری ایران از اواخر دوره قاجار و شروع دوره پهلوی دچار هرج و مرج و آشفتگی شد. با شروع دوران پهلوی ، معماری نیز متحول شد.بناهای این دوره، بازنمود ملی گرایی و گذشته گرایی می باشند.در معماری این دوره، پنجره ها اهمیت بسزایی می یابند و برای اولین بار رو نمایی شد. بالکن که نمادی از معماری کاخ و قصر شاهان بود در دوره ی پهلوی در سطح شهر خود نمایی کرد.در این دوره برای نخستین بار پنجره ها یکی پس از دیگری به روی کوچه ها و خیابان های جدید الاحداث گشوده شد.عناصر معماری ایران در این دوره به صورت سمبلیک استفاده می شد به گونه ای که تزئینات نمای ورودی ها رو به سادگی رفت و جای آن را سنگ های تزئینی ، سیمان، مصالح جدید گرفت .علاوه بر آن،پنجره گسترده به شکل مربع مستطیل چند لتی ، در نمای ساختمان ها به کار رفت .مقاله حاضر با دسته بندی مصداق های بازشو( در و پنجره) تغییرات آنها در طول این دوره مشخص می نماید.در انجام این پژوهش روش تحقیق تفسیری - تاریخی و شیوه ی گردآوری اطلاعات میدانی و کتابخانه ای بوده است .

Keywords:

معماری مسکونی , پهلوی دوم , بازشو , مدرنیسم , دوره پهلوی