ارزیابی رابطه نور با طراحی بیوفیلیک در معماری اسلامی

طراحی بیوفیلیک می تواند طبیعت در فضا، آنالوگهای طبیعی و طبیعت فضایی را با ارائه یک چارچوب برای درک و فعالسازی ترکیب از روی فکر را که یک تنوع غنی از استراتژی ها در محیط ساخته شده، در سه دسته طبقه بندی کند. بحث طبیعت در فضا، به حضور مستقیم ، فیزیکی و زودگذر طبیعت در فضا یا مکان، می پردازد. راه حل پایداری معماری ، همسو کار کردن با طبیعت است . یعنی باید طبیعت را درک کرد، با حساسیت در آن اکتشاف نمود و بطور همزمان از آسیب رساندن به نظامهای طبیعت خودداری کرد. و بررسی ارزیابی رابطه نور با طبیعت در معماری اسلامی که فضاهای شهری بتوانند اولا به طور مناسب از نور بهره ببرند و ثانیا به طریق مناسب انسانها را متوجه نور سازد بهره گیری از جهات مختلف برای تابش و تکنیکهای دیگر می توان مداوما انسان را به وجود نور متذکر گردید. فقدان نور نیز سایه است که خود معانی والایی را در خود مستتر دارد. و هدف بررسی نور در شهر و معماری اسلامی که شناخت و رفتار بیوفیلیک و اولویت داشتن حفظ منابع طبیعی بخشی از برنامه های بیوفیلیک می باشد.

Keywords:

نور , بیوفیلیک , معماری اسلامی , طبیعت .