بازخوانی الگوی فضاهای نیمه باز مسکونی و بررسی تاثیر آن بر بهینه سازی مصرف انرژی

در طول تاریخ پاسخگویی به شرایط متغیر و نیازهای جدید همواره ضرورتی جدایی ناپذیر از معماری بوده است ، از طرفی امروزه نیاز به حفاظت از انرژی در ساختمان ها و بهینه سازی در روند طراحی به یکی از دغدغهه های طراحان تبدیل شده است بنابراین ایجاد ساختمانهای مسکونی پایدار و انطباق آنها با چالش های مصرف انرژی در مناطق شهری ، به ویژه تهران، اهمیت زیادی پیدا کرده است . این پژوهش با تمرکز بر بهبود مفهوم طراحی محیطی و اجتماعی ساختمان های مسکونی ، به بررسی تاثیر فضاهای نیمه باز در بهینه سازی مصرف انرژی و ارتقاء کیفیت زندگی در ساختمان های مسکونی پایدار تهران می پردازد.روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیل می باشد و بر مینای مطالعات کتابخانه ای و با مرور ادبیات علمی شکل گرفته است ، تاریخ حضور فضاهای نیمه باز و الگوهای فرمی متنوع آن بیانگر اهمیت این عنصر معماری بوده و نتایج پژوهش نشان می دهد فضاهای نیمه باز در صورت طراحی صحیح و جهت گیری مناسب علاوه بر افزایش کیفیت فضای معماری کاهش مصرف انرژی را نیز به همراه دارند؛ این تحقیق نهاتای به ارائه راهکارها و گامهای عملی برای پیادهسازی این طراحی ها به منظور ارتقاء کیفیت زندگی ساکنان و حفاظت از محیط زیست می پردازد.

Keywords:

معماری کارامد , فضاهای نیمه باز , معماری مسکونی پایدار , بهینه سازی مصرف انرژی .