بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های زیتون ایرانی از طریق نشانگرهای مرفولوژیکی

شناسایی، ارزیابی و جمع آوری ژنوتیپ های بومی درختان میوه اولین گام در برنامه های اصلاحی به شمار می رود، در کشور ما به دلیل عدم شناخت کافی از ژرم پلاسم گیاهان باغی، برنامه اصلاحی مناسبی بر روی محصولات باغی مخصوصا زیتون انجام نشده است. هدف این تحقیق، گروه بندی ژنوتیپ های زیتون ایرانی، براساس صفات مورفولوژیک کمی و کیفی (طبق دستورالعمل انجمن بینالمللی زیتون IOC و تعیین فواصل ژنتیکی آنها می باشد. به همین منظور، با اندازهگیری 8 صفت مورفولوژیک، 23 ژنوتیپ زیتون ایرانی، مورد ارزیابی قرار گرفتند. برش دندروگرام حاصل از آنالیز کلاستر براساس صفات مرفولوژیکی از فاصله 15 واحدی، ژنوتیپ ها به 3 کلاسترگروهبندی شدند. کلاستر اول شامل تنهایک ژنوتیپ می باشد که به مربوط به ژنوتیپ G1 است.کلاستر دوم و سوم شامل ده و یازده ژنوتیپ 14،G17،G21،G22،G 23،G12،G20،G4،G8،G16 ;G و 5 G9،G2،G10،G3،G11،G15،G18،G19،G6 (G و 7 G میباشند. این نتایج تنوع ژنتیکی بالایی بین ژنوتیپ های زیتون مورد بررسی در سه کلاستر را نشان می دهند. بنابراین برای بهره مندی از این تنوع و هتروزیس، دورگیری بین ژنوتیپ های بین کلاستری قابل توجیه خواهد بود.

Keywords:

زیتون , ژنوتیپ , تنوع ژنتیکی , نشانگرهای مورفولوژیک